Jamyang Kyi

Writer and singer Jamyang Kyi, a vocal advocate of Tibetan women’s rights, was detained from 1 April to 20 May 2008, during which time she was tortured. After her release she wrote an account of her detention entitled “A Succession of Torture” and “They”, on her Tibetan blog. (The blog has been shut down).  Her writings since May 2008 include moving letters to her friend Norzin Wangmo, who is currently serving a 5-year prison sentence.

– Visit Jamyang Kyi’s Music Page.

– Part of “A Succession of Torture” has been translated by International Campaign for Tibet and is available in the report, “LIKE GOLD THAT FEARS NO FIRE: NEW WRITING FROM TIBET“.

“They” by Jamyang Kyi

They constantly tried to use various methods to make me betray others. During that time, one scene from “The Lives of Others” occurred to me from time to time. The woman in the film, after endlessly suffering unimaginable degrees of intimidation and atrocity, loses herself and turns her back on her beloved man. When the man stares at her with a sense of disbelief, unable to bear her feelings, she runs onto the road in front of an oncoming vehicle. There, she ends her blooming beauty and precious life. Though it has been over two years since I saw the film, I cannot forget the depth of frustration in the man’s stare and the aggrieved look on the woman’s face. Today, these images from the film appear even more real in my mind.

My heart cracked like a dried out riverbank with feelings of sadness, hopelessness, frustration and anger. And I longed for the moisture of light rain. One evening when I was tied to that chair again, I heard the sound of religious songs of a melancholic nature. I realized that this was the first time I was hearing the sound of a living being. This was soothing medicine for my bleeding heart. Since then, I began paying attention to this prayer-tune and awaiting it with hope each day. At that mosque, the devout practitioner prayed 4 to 5 times every day. Normally that prayer-tune could have been perceived as being unpleasant but during those days, it became the best medicine to revive my spirit. For that, I’m deeply grateful to the Mosque and practitioner. If ever a day comes for me to get out, I swore to myself that I would pay a visit to the mosque. Even today, that wish hasn’t disappeared from my heart.

In a magazine there is an oil painting of a landscape that I have looked at countless times. In the painting there is a lone cottage of European style that stands by the lake. That was the only home in the wide hilly grassland. It affforded me a sense of tranquility and peace. Imagining that house to be my own family home, I began to visualize my two daughters playing chase in the grassy meadow near the house; my husband cutting grass beside the lake and I myself, busily cooking dinner awaiting the return of the cattle. That, too, became a means to console and revive my shattered spirit.

One day, as soon as the protests first began, my husband said with a sigh, “Those who have died are already gone. But those who have been arrested are certain to be cast into the eighteen realms of hell and bound to suffer immeasurably.” On the other hand, empathizing with those who had died and their bereaved and loved ones, I was deeply touched and moved to endless tears of sympathy. And at the time, I could not fully comprehend the implications of the incident in which three Tibetans had leapt to their death from a house top.

Each interrogation session aroused a different kind of fear in me. One day in the middle of an interrogation, I thought instead of enduring this, it would be better to be killed by a single bullet. My family and relatives would grieve but as for me, I would have to suffer the pain only once. One day when I was in the washroom, out of nowhere, I found myself thinking about the means or methods of taking my own life. Those days I remembered the small knife that was confiscated at Zhihu Hotel. They hadn’t seen another small knife that was in my handbag during the search. When the chief interrogator asked why I kept a small knife, I replied that it was for eating fruit. But on the other hand there is a small story about this small knife.

Ever since the Chinese-Tibetan conflict had flared up, and as result of the government’s deliberate propaganda, the Chinese would stare at Tibetans with hatred, whether it be in a bus, the market place or on any public road. Once, when I was walking down the road with my daughter who was wearing the traditional chuba that my friend Walza Norzin Wangmo had bought her as a gift, a Chinese kid of about six or seven years old came yelling in front of my daughter and stood blocking her way. This kind of Chinese attitude wasn’t an isolated incident that we experienced but rather the common experience of other Tibetans too. So, for self-defence I had bought another small knife. Later, on reflection, I felt relief that I hadn’t had the chance to get hold of those two knives. Otherwise, during an interrogation session, under unbearable torture, I frantically searched my pouch and then stared at the blue veins of my left wrist. Were I to get hold of the knife then, I would surely have cut the veins of my wrist.

During those days, Wang Lixong’s essay on the stages of suicide came to mind from time to time. And it was a completely different feeling from when I had first read it. I realized for the first time how difficult and harsh it is to betray and deceive someone. I felt that I could understand him now that I could understand it myself.

During those days when I was thrown in front of the six gates of hell, the person I thought of most was my kind and dear mother. Although it has been nearly three years since she passed away, she is very much alive in my heart. What is comforting is the realization that my dear mother has already left me. Otherwise, if she were alive and to witness my incarceration in prison, I know she would go insane.

At the height of unbearable torture, usually I invoked the name of my mother and Goddess Tara for protection. One afternoon when I was tied to a stool, everyone left for lunch except for one female secret police officer. For many days, I had suppressed my tears of suffering silently. But at that moment of weakness, I could not bear it any longer and cried out “Mother, Mother”. The longing for my mother grew more intense and the suffering worsened, and I sobbed. As I was sobbing with pain, all my limbs went numb. At that time the fat man came and said, “You’re crying intentionally because you know I’m here.” Pressing his finger to my forehead, he warned, “If you continue to wail, I will stop this interrogation.”

Shouting in a loud voice, “Are you this stubborn because you think we are making a false accusations?” he left the room. Although it was not something that I was doing, being aware of his presence there, I still couldn’t stop crying. At the time, the nerves in both my hands turned stiff and I could unclench my fist when I tried to force them open. A long time passed sobbing, with my entire body drenched in sweat…

[Translation: High Peaks Pure Earth]

Songs from Drapchi Prison

Drapchi 14 nuns[L-R Gyaltsen Drolkar, Phuntsog Nyidrol, Ngawang Sangdrol and Namdrol Lhamo in London. Photo Free Tibet http://www.freetibet.org]

[Songs] | [Downloads]

The Drapchi 14  གྲྭ་བཞི་ ༡༤

The so-called “Drapchi 14” were a group of nuns who recorded a series of freedom songs whilst detained together in Drapchi prison in June 1993. These young nuns, all of whom had been imprisoned for taking part in peaceful demonstrations calling for Tibetan independence, secretly recorded songs on a tape recorder smuggled into their prison cell. A cassette tape was smuggled out of the prison and copies circulated around the world. The nuns’ prison sentences were extended by between five and nine years for making these recordings.

Ngawang Sangdrol, the youngest of them told Free Tibet: “We recorded the songs because we wanted our families to know that we were still alive, and we wanted Tibetan people to know about our situation and our love for our country. We hoped it would reach our families, but we didn’t know for sure. I had no idea until I arrived in America that people all over the world heard those songs while we were still in prison. Now, it makes me feel so sad to listen to the recording, because I remember our friends in prison who died.”

Vigorous international campaigns led to the early release of a number of this group of nuns although one, 28-year-old Ngawang Lochoe, died in Drapchi prison on 5 February 2001, just one year prior to completion of her 10-year prison sentence. In 2006 the release of Phuntsog Nyidrol, after 15 years in prison, brought to an end the detention of the “singing nuns”; of the surviving 13 nuns, seven are now in exile (Palden Choedron escaped Tibet very recently and arrived in India on 1 September 2010) and the remaining six are still in Tibet. The exiled former prisoners have traveled the world, speaking about their experiences and encouraging individuals and political leaders alike to act in support of the people of Tibet.

A CD of the music recorded by the Drapchi 14 “Seeing Nothing But the Sky” is available from Free Tibet, www.freetibet.org.

[Profile] | [Downloads]

གངས་ལྗོངས། (Land of Snow)


གངས་ལྗོངས་ཡ། གངས་ལྗོངས། ངའི་སྐྱིད་པའི་རྒྱལ་ཁབ།
བདེ་སྐྱིད་ཀྱི་སྲོག་རྩ་ཆོས་སྲིད་རང་དབང་།
ངའི་རྩ་བ་བླ་མ་དང་ང་ཚོ། རྒྱ་དམར་གྱིས་ཁ་བྲལ་བཏང་སོང་།
ཕྱོགས་བཅུར་བཞུགས་པའི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་ བོད་མིའི་ཆེད་དུ།
ཁྲག་དང་འཆི་མས་ཚོད་པའི་གྲོལ་བའི་ཐུགས་སུ་མཛོད།
ཕྱོགས་བཅུར་བཞུགས་པའི་སངས་རྒྱས་རྣམས་ཀྱི་བདག་གི་བདེན་འཛིན་སྒོམ།

གངས་ལྗོངས་ཡ། གངས་ལྗོངས། ངའི་སྐྱིད་པའི་རྒྱལ་ཁབ།
རྒྱལ་ཁབ་ཀྱི་སྲོག་རྩ་བསྟན་འཛིན་རྒྱ་མཚོ།
ངའི་རྩ་བའི་བླ་མ། ཁོང་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུ།
གལ་སྲིད་བོད་མི་ས་ཡ་དྲུག་གི་རྡོག་རྩ་གཅིག་སྒྲིལ་ངང་ནས།
ཉི་མ་སྤྲིན་པའི་འོག་ནས་དྭངས་བའི་དུས་གཅིག་ཤར་ཡོང་།

“Land of Snow”

Land of snows, land of snows
My beloved country.
Religious and political freedom are the source of our happiness.
The Red Chinese have separated us from our root guru.
The Buddhas who dwell in the ten directions
Please witness the suffering of the Tibetan people.
We have to bear cruelty and violence
Which has filled our land with tears and blood.
The Buddhas who dwell in the ten directions
Please protect our mournful words of truth
Tenzin Gyatso, the heart and soul of our country
Is my root Lama, the wish-fulfilling jewel.
When all Tibetans, in Tibet and in exile, unite
The sun will emerge from behind the clouds.

[Translation: Tibet Information Network]

སྐྱོ་བའི་གཞས། (Songs of Sadness)


སྐྱོ་བའི་གཞས་གཅིག་བཏང་ཡོད། གྲྭ་བཞི་ནང་ནས་བཏང་ཡོད།
དགའ་སྐྱིད་གངས་རི་འདྲ་བའི། གཞས་ཅིག་འདམས་ནས་བཏང་ཡོད།
སྔ་མོའི་ཆོས་ལྡན་ཞིང་ཁམས་འདི། ད་ཆ་དམར་པོའི་བཙོན་ལ་འགྱུར།
བོད་མི་བཙོན་ལ་བཅུག་ཀྱང་། སྙིང་སྟོབས་ནམ་ཡང་མ་ཞུམ།
ཨ་ཙི། དེ་རིང་སྐྱོ་བ་ལ། ཀླ་ཀློས་ཉེས་རྡུང་ཆག་རྡུང་བཏང་།
ང་ཚོ་རང་དབང་མེད་པའི། ཀླ་ཀློའི་འོག་ཏུ་བཟོད་སྒོམ།
ང་ཚོས་བཙན་རྒྱལ་ངོ་རྒོལ་གྱིས། གྲྭ་བཞི་བཙོན་ནས་ཡར་ལངས་བྱུང་།
ཐམས་ཅད་མཁྱེན་པའི་བཀའ་དྲིན་གྱིས། ཞི་བདེ་བདེ་ལ་འཁོད་སོང་།

“Song of Sadness”

We’ve sung a song of sadness
We’ve sung it from Drapchi prison
Like the happy and joyful snow mountains
We’ve sung this song for the sake of freedom
Previously, a spiritual realm of dharma
Now, is changed to a barbaric prison ground.
Even at the cost of our lives, we Tibetans,
Will never lose our courage.
O, what a sad fate we Tibetans have!
To be tortured mercilessly by barbarians
We don’t have freedom
Under the yoke of these barbarians

[Translation: Free Tibet http://www.freetibet.org/campaigns/drapchi-14]
_______________________________________________________________________________________

Downloads

[Profile] | [Songs]

DOWNLOAD the Lyrics
DOWNLOAD the Song: [གངས་ལྗོངས། Land of Snow]
DOWNLOAD the Song: [སྐྱོ་བའི་གཞས། Song of Sadness]

Tsering Woeser

Tsering Woeser portrait
Photo: raggedbanner.com

Tsering Woeser ཚེ་རིང་འོད་ཟེར།

Woeser is a Beijing-based Tibetan poet and writer who is under watch by the authorities because of the critical content of her Chinese-language blog http://woeser.middle-way.net/. Many translations of Woeser’s writing can be read on the blog High Peaks Pure Earth and collections of her poetry, along with more biographical details, are available on the website Ragged Banner. The following poem was written after a short visit to Lhasa (where Woeser was born), weeks after the 2008 uprisings began.

·唯色·

匆匆告别拉萨——
拉萨已是一座恐惧之城;

匆匆告别拉萨——
拉萨的恐惧,比59年、69年、89年之后所有的恐惧加起来还多;

匆匆告别拉萨——
拉萨的恐惧,尽在呼吸之间、心跳之间,尽在欲说还休之间、无语凝噎之间;

匆匆告别拉萨——
拉萨的恐惧,正由无数持枪的军人、无数持枪的警察以及不计其数的便衣日夜制造,更由他们身后庞大的国家机器日夜制造,但绝不许把镜头对准他们,否则会被枪口对准,或被带往无人知晓的角落;

匆匆告别拉萨——
拉萨的恐惧,以布达拉宫为界,愈往东,愈更多,因为许多藏人聚居在那里。到处回响着可怖的脚步声,阳光下却不见他们的身影,犹如阳光下的魔鬼无影无踪,却更加疯狂。有几次,我与他们手中冰冷的枪,交错而过;

匆匆告别拉萨——
拉萨的恐惧,已被那些布满大街小巷、机关单位以及每一座寺院、每一座佛殿的摄像头尽收眼底,已被所有从外界转移到内心的摄像头尽收眼底:“瑟瑟其(注),他们在盯着我们呢,”这是窃窃私语的藏人说得最多的一句。

匆匆告别拉萨——
拉萨的恐惧令我心碎,容我写下!

2008-8-23,离开拉萨的路上

注:瑟瑟其,藏语,意思是千万小心,这是如今藏人之间最盛行的叮嘱。

【8月17日-8月23日,从未如此短暂地,在拉萨,又不得不离开拉萨……是为记。并且,要说的是:你有枪,我有笔!】

[Taken from: http://woeser.middle-way.net/2008/08/blog-post_24.html]

“The Fear in Lhasa”

A hurried farewell to Lhasa,
Now a city of fear.

A hurried farewell to Lhasa,
Where the fear is greater than all the fear after ’59, ’69, and ’89 put together.

A hurried farewell to Lhasa,
Where the fear is in your breathing, in the beating of your heart,
In the silence when you want to speak but don’t,
In the catch in your throat.

A hurried farewell to Lhasa,
Where constant fear has been wrought by legions with their guns,
By countless police with their guns,
By plainclothesmen beyond counting,
And still more by the colossal machinery of the State that stands behind them night and day;
But you mustn’t point a camera at them or you’ll get a gun pointed at you,
maybe hauled off into some corner and no one will know.

A hurried farewell to Lhasa,
Where the fear starts at the Potala and strengthens as you go east, through the Tibetans’ quarter.
Dreadful footsteps reverberate all round, but in daylight you won’t glimpse even their shadow;
They are like demons invisible by day, but the horror is worse, it could drive you mad.
A few times I have passed them and the cold weapons in their hands.

A hurried farewell to Lhasa,
Where the fear is now minutely scanned by the cameras that stud avenues and alleys and offices,
and every monastery and temple hall;
All those cameras,
Taking it all in,
Swiveling from the outer world to peer inside your mind.
“Zap zap jé! º They’re watching us” — among Tibetans this has become a byword, furtively whispered.

A hurried farewell to Lhasa:
The fear in Lhasa breaks my heart. Got to write it down.

August 23, 2008
On the road out of Lhasa

Zap zap jé (Tibetan): “I beg you, be careful.” These days, a very common expression among Tibetans.

[I was in Lhasa from August 17 to August 23, my shortest stay ever, and I had no choice about leaving . . . these words were to remember it by.

And there’s something I want to say: You have the guns? I have a pen.]

[Translation: Ragged Banner Press at http://raggedbanner.com/pTFIL.html]

Kunga Tseyang

Kunga Tseyang portrait

Kunga Tseyang (Gangnyi “Sun of Snowland”) ཀུན་དགའ་ཚངས་དབྱངས། ༼གངས་ཉི།༽

Kunga Tseyang is a popular writer, blogger and photographer who is passionate about the environment. He was taken by police from Labrang monastery in Gansu province on 17 March 2009 and was sentenced to five years in December 2009.  Kunga Tseyang, who is a monk, is thought to have been detained as a result of his essays on a website named “Jottings” or “Rough Notes” (Tib: Zin-dris).

[English]

དོན་ངོ་མར་ཁ་བྲལ་དུ་གཏོང་མཁན་དེ་སུ་ཡིན།

གངས་ཉི།

བྱ་ལས་གང་ཞིག་བརྩོན་ན་ཡང་དྲིལ་བསྒྲག་ནི་བྱ་ལས་དེའི་ནུས་པ་རྒྱ་ཆེར་གཏོང་བྱེད་ཀྱི་ལག་ཆ་གལ་ཆེན་ཞིག་རེད་མོད། དྲིལ་བསྒྲག་བྱེད་སྟངས་དེ་ནམ་ཡང་བདེན་དོན་གྱི་ར་བ་ལས་བརྒལ་ཕྱིན་ནམ་ཞིག་ཁྱོད་ཀྱི་དྲིལ་བསྒྲག་དེ་ནི་ར་བཟི་བའི་ལབ་རྡོལ་བཞིན་ནུས་མེད་ཅིག་ཏུ་ཆགས་འགྲོ་བའང་ཆོས་ཉིད་ཅིག་རེད།

ད་ལོའི་ཞི་རྒོལ་འོས་ལངས་ཀི་སྐབས་སུ་རྩ་འཛུགས་ཡོད་པའི་ཁོངས་མི་སུ་ཞིག་ནང་འཛུལ་བྱས་ཏེ་མི་དམངས་ལོག་ལམ་དུ་ཁྲིད་ཅིང་ཀྲུང་དབྱང་བརྙན་འཕྲིན་ཁང་དང་། ལྷ་ས་བརྙན་འཕྲིན་ཁང་སོགས་ཀྱིས་གནས་ལུགས་རྒྱབ་གཏོད་དང་དྲང་བདེན་རྡོག་རྫིས་ཀྱིས “ཁ་བྲལ་བོད་པ” ཞེས་བོད་མི་སྤྱི་ལ་སྡུག་དམོད་བྱས་པ་ཐལ་དྲགས་པ་འདིས། ནམ་ཡང་སོས་དཀའ་བའི་རྨ་ཁ་ཟབ་མོ་ཞིག་ཕྱོགས་གཉིས (བོད་རིགས་དང་རྒྱ་རིགས་གཉིས།།) ཀར་བཟོས་ཡོད་པས་ན་ད་ནི་རྒྱ་རིགས་སྤུན་ཟླ་བོད་ལ་མི་དགའ་བ་ཞིག་དང་། བོད་རིགས་སྤུན་ཟླ་རྒྱ་ལ་སྡང་བའི་བསམ་ཕྱོགས་ཤིག་ཀྱང་རང་ཤུགས་ཀྱིས་ཐོན་པར་བྱས་སོང་། ཁོ་བོས་ནི་ནམ་ཡང་དེ་ནི་མི་རིགས་ཁ་བྲལ་དུ་འགྲོ་བའི་བྱེད་ལས་ཤིག་ཏུ་ངོས་མི་འཛིན་ཐབ་མེད་དུ་འདོད་ཀྱིན་ཡོད།

ཕྱོགས་གཅིག་གིས (བོད་རིགས་སྤུན་ཟླ།) ད་ནི་དངོས་གནས་འདུག་ག་མ་བཅུག་ནི་རེད། ང་ཚོས་མ་བྱས་པ་ཞིག་བྱས་སོང་ཞེས་གླེང་འདི་འདྲ་འགེལ་བ་དང་། ང་ཚོས་ཆུང་ངུ་དེ་ཆེན་པོར་བསྒྱུར་ནས་འཛམ་བུ་གླིང་ལ་ཁྱབ་བསྒྲགས་འདི་ལྟར་བྱས་སོང་། མཐའ་ན་ཏང་གི་བྱ་བ་ལས་ནས་མི་ལོ་ཉི་ཤུ་དང་སུམ་ཅུ་སོང་ཟིན་པའི་བོད་རིགས་དཔོན་པོ་དག་ལའང་སྐབས་དེར་རྒྱ་ཡུལ་ནས་མགྲོན་ཁང་གྲལ་དག་ཅིག་ཀྱང་ཕྱིན་མེད་ལ། ཞིང་ཆེན་དང་ཁུལ་སོགས་བོད་རིགས་སློབ་བུ་རེ་གཉིས་ལས་མེད་པའི་སློབ་གྲྭ་དག་རྫུན་ལས་ལ་གོམ་པའི་བརྙན་འཕྲིན་ཁང་དང་། ཚགས་པར་དེ་དག་གི་རྗེས་འབྲང་སྟེ་བོད་མིར་ལྟ་ཕྱོགས་མི་ལེགས་པ་བཟུང་ནས་སྐྱོན་བརྗོད་དང་མཚངས་འབྲུ་སོགས་བྱས་པ་ཐལ་དྲགས་པས། སྔོན་ཆད་ཁ་ཞེ་གཏིང་གསུམ་ནས་རྒྱ་རིགས་སྤུན་ཟླ་དང་། ཏང་དང་སྲིད་གཞུང་ལ་དགའ་བའི་བོད་རིགས་སློབ་བུ་དང་ལས་བྱེད་པ་དག་ལ་ད་ལོར་བརྡབ་གསིག་ཆེན་པོ་ཞིག་ཐེབས་ཤིང་། ད་དུང་ཤ་མཁོན་ཞེས་པ་ཞིག་ཀྱང་རང་ཤུགས་ཀྱིས་སེམས་ལ་བཞག་པ་ལྟ་བུ་ཞིག་བཟོས་སོང་། འདི་ཡང་ཁྱོད་ཚོས (འདི་ནི་ནོར་འཁྲུལ་གྱིས་བྱ་ལས་དེ་འདྲ་བརྩོན་མཁན་དག་ལ་བཤད་པ་ཡིན།) བྱ་ལས་གང་ཞིག་གནད་ལ་མ་ཁེལ་བའི་ནག་ཉེས་ལས་ཅི་ཞིག་ཡིན་ཨང་།

སྐབས་དེ་དག་དུ། ང་ཚོ་ཡར་མར་ལ་འགྲོ་བའི་ལམ་བུ་དེ་ཡང་ཆེས་གུ་དོག་པོ་ཞིག་ཏུ་བསྒྱུར་ཏེ་ང་ཚོའི་འགྲོ་འདུག་སྤྱོད་གསུམ་ལ་བཀག་སྡོམ་རབ་དང་རིམ་པ་བྱས་ཤིང་། དམག་མིའི་མེ་མདའི་མཆུ་ཁར་སྐྲག་སྔངས་འཇིག་གསུམ་གྱིས་དེད་པ། ད་དུང་ང་ཚོའི་སེམས་ཀྱི་དྲོད་དང་། རེ་བའི་རྒྱབ་རི་ལྟ་བའི་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུའི་པར་རིས་ཙམ་རིག་ན་ཡང་དེ་མ་ཐག་མཐོང་ས་རིག་ས་ནས་རྡོག་རྫིས་གཏོང་བ་དང་། གཡས་གཤེག་གཡོན་གཤེག་བྱེད་པ། ཆད་པ་ནན་མོ་གཅོད་པ། དུས་བཀག་བྱས་པ། མཐོང་ཆུང་དང་བརྙེས་བཅོས་སོགས་ཀྱི་དམོད་ཚིག་ཅི་དགར་འདོན་པ་སོགས་ནི་མི་རིགས་ཁ་བྲལ་དུ་གཏོང་བའི་བྱེད་ལས་ཉག་གཅིག་རེད་ཅེས་བརྗོད་རྒྱུ་ཡིན་ལ། ང་ཚོའི་སེམས་ཀྱི་དུང་བ་གཅོད་མ་ཐུབ་ཀྱི་བར་ཏུ་ཁྱོད་ཚོས་འབྲས་བུ་མེད་པའི་བྱ་ལས་གང་འདྲ་བརྩོན་ན་ཡང་། དེས་ནི་ང་ཚོ་ཆིག་སྒྲིལ་དང་བརྩེ་ཞེན་གྱི་ནུས་པ་ཆེ་ནས་ཆེ་རུ་འགྲོ་བ་ལས་གཞན་ གང་ལ་ཤུགས་རྐྱེན་ཐེབ་ནུས་མ་ཡིན།

སྤྱིར་དམག་མི་སུ་དང་གང་ཡིན་ན་ཡང་རྒྱལ་ཁབ་བདེ་འཇག་དང་། མི་དམངས་མཐུན་སྒྲིལ། སྤྱི་ཚོགས་ཡར་རྒྱས་སོགས་ལ་ལེགས་རྗེས་འབུལ་མཁན་གྱི་དཔའ་བོའི་སྡེ་ཁག་ཅིག་ཡིན་པར་ཁོ་བོས་སྔ་མོ་ནས་ཡིད་ཆེས་བཅང་ཡོད་ན་ཡང་། ད་ལོ་ནི་དེ་ལས་ལྡོག་སྟེ་མི་རིགས་ཀྱི་ཞེན་ཕྱོགས་ཆེ་བ། ཚེ་སྲོག་སྣང་མེད་དུ་གཏོང་བ། རྐུ་འཕྲོག་བཅོམ་གསུམ་ལ་མཁས་པ། བཙན་དབང་རང་ལུགས་ལ་བྱང་བ། ཁྲེལ་མེད་ལུགས་མེད་ལ་མོས་པའི་དཔུང་སྡེ་རྔམས་མཐུག་པ་ཞིག (འདི་ནི་ད་ལོར་རྔ་བ་ས་ཁུལ་དང་། ཀན་ལྷོ་ས་ཁུལ་སོགས་གཙོར་བྱས་ནས་བཤད་པ་ཡིན།) གི་རང་གཟུགས་ཕྱིར་བསྟན་པ་འདིས། རང་སེམས་ཀྱི་ཡིད་ཆེས་གཙང་མ་དེ་ཡང་གཙང་བཤག་བྱས་སོང་། དེ་ཡང་དམག་མི་ཁ་ཅིག་དང་། ས་གནས་སྲིད་གཞུང་འགའ་ཞིག་གིས་བྱས་པའི་ནག་ཉེས་ཡིན་ན་ཁྱོད་ཚོ་ནི་མི་རིགས་ཁ་བྲལ་དུ་གཏོང་མཁན་གྱི་གཏེ་བོ་ཉག་གཅིག་རེད་ཅེས་བརྗོད་རྒྱུ་ཡིན།

ད་དུང་སྤྱི་བདེ་ལས་ཁུངས་དང་། དམག་མིའི་ལས་ཁུངས། ཏང་གི་ལས་ཁུངས་སོགས་ནས་མི་བདེན་བདེན་རྫུན་གྱི་ཡར་ཞུའི་ཡིག་ཚོགས་མང་བོ་ཀྲུང་དབྱང་གི་མདུན་དུ་སྤུངས་ནས་དམངས་སྒོར་ཁྲི་འབུམ་མང་བོའི་ཁེ་བཟང་དང་རྒྱལ་ཁ་ལེན་ཞོར་ཁྲེལ་མེད་ལུགས་མེད་དང་། ཕྱི་བཞོག་གཉའ་གནོན་གྱི་ལས་རིགས་སྣ་ཚོགས་ཚོམ་མེད་དུ་ལས་ཀྱིན་ཡོད་པ་འདི་ཚོ་ཡང་། མི་རིགས་ཁ་བྲལ་གཏོང་མཁན་གྱི་གཏེ་བོ་ཉག་གཅིག་ཅི་ལ་མིན་སོང་། ད་དུང་ས་གནས་སྲིད་གཞུང་ག་གེ་མོས་གོང་རིམ་སྲིད་གཞུང་ལ་ངོ་དགའ་བྱ་ཆེད་དང་། རང་གི་གོ་གནས་གོང་འཕེལ་གྱི་ཕྱིར་ཏུ་ཚབ་ཆེ་བས་ལས་ཀ་སྣ་ཚོགས་སྤེལ་བས་རང་ཉིད་སྐྱོན་ལ་འཐོག་པའི་ལོ་རྒྱུས་ཀྱང་བྱུང་ཡོད་པ་རེད།

རྒྱལ་ཁབ་བདེ་འཇགས་དང་བརྟན་བརླིང་ལ་གནོད་པའི་ལས་རིགས་ཚབ་ཆེ་བ་འདི་འདྲ་ཚོམས་མེད་དུ་ལས་ཀྱིན་ཡོད་ན། ཀྲུང་དབྱང་གིས་ཀྱང་མིག་གཡས་ཞར་བའི་ལོང་བ་དང་རྣ་གཡས་འོན་པའི་ལྐུག་པ་ལྟ་བུ་བྱས་ཏེ་སྡོད་དོན་ཅི་ལ་ཡོད། བླ་མ་ནོར་ན་ཡང་ཆོག དཔོན་པོ་ནོར་ན་ཡང་རུང་། སྲིད་གཞུང་ནོར་ན་ཡང་ཆོག་སྟེ་ནོར་འཁྲུལ་ཡོད་པའི་མི་དེ་རིགས་མི་དམངས་ཀྱི་མདུན་དུ་ཡར་ལངས་ཏེ་དག་སེལ་ཞུ་རན་ལ་བསླེབ་ཟིན། དེ་ལྟར་བྱས་ན་མི་རིགས་མཐུན་སྒྲིལ་ཡར་རྒྱས་དང་། འཆམ་མཐུན་སྤྱི་ཚོགས་འཛུག་བསྐྲུན་ལ་ནུས་པ་བླ་ལྷག་གིས་འདོན་པར་ང་ཚོས་ཡིད་ཆེས་བཅང་ཆོག་ཆོག་ཡིན།

ཕྱོགས་གཅིག་གིས (རྒྱ་རིགས་སྤུན་ཟླ་དང་བོད་རིགས་སྤུན་ཟླ་གཉིས་ལ་གོ་ཆོག།) ཨ་ཙི། མི་རིགས་འདི་ནི་ཅི་འདྲའི་འཇིགས་སུང་རུང་བ་ཞིག མི་རིགས་འདི་ང་ཚོར་འདི་འདྲའི་སྡང་དོན་གང་གིས་ལན་ནམ། ཁོ་ཚོས་དམིགས་བཀར་གྱིས་ང་ཚོའི་སྤུན་ཟླ་དག་ལ་ཤ་མཁོན་དང་རྡུང་རྡེག་འདི་འདྲ་གཏོང་དོན་གང་ཡིན་ནམ། རྫུན་ལས་གཡོ་ལས་སོགས་བྱེད་ལས་སྣ་ཚོགས་ཀྱིས་བསྐྱེད་པའི་བསམ་བྱ་སྣ་ཚོགས་པ་ཞིག་གིས། ཐ་ན་གླ་བྱེད་རླངས་འཁོར་བསྐོར་མཁན་དག་ལའང་བོད་རིགས་ཟེར་དུས་སེམས་ལ་གཟེར་ཤད་རྒྱག་པ་ཞིག་དང་། བོད་མི་ཟེར་དུས་མིག་ལ་འཛེར་འོངས་པའི་གདོན་རྫས་ལྟ་བུ་ཞིག་གི་བག་ཆགས་བཞག་ཡོད་པ་རེད།

སྤྱིར་བཤད་ན་རྒྱ་རིགས་དང་བོད་རིགས་གཉིས་ནི་དུས་ཡུན་རིང་བོའི་ལོ་རྒྱུས་ཁྲོད་གཅིག་གིས་གཅིག་ལ་རོགས་རམ་བྱེད་མྱོང་བ་དང་། ཕན་ཚུན་ལ་མཛའ་བརྩེ་དང་བརྩི་བཀུར་བྱས་མྱོང་བའི་སྤུན་ཟླ་ལེགས་པོ་ཞིག་ཡིན་ངེས་ན་ཡང་ད་ལོ་ནི་དེ་ལས་ལྡོག་སྟེ་སུ་ཞིག་གི་སེམས་པར་དགྲ་བོ་ལྟ་བུའི་འདུ་ཤེས་རྫོབ་པོ་ཞིག་བཞག་སོང་ལ། འདུ་ཤེས་དེ་ནི་མི་རིགས་མཐུན་སྒྲིལ་ཇེ་དམ་དུ་གཏོང་བྱེད་ཅིག་ཏུ་འགྱུར་ཡོད་དམ། མི་རིགས་མཐུན་སྒྲིལ་ལ་གཏོར་བརླག་ཡོང་བྱེད་ཅིག་ཏུ་གྱུར་ཡོད། དེ་ནི་སྲིད་གཞུང་དང་དཔོན་པོ་ཚོས་འདང་རྒྱག་དགོས་ས་ཞིག་དང་། འདང་རྒྱག་རིན་ཡོད་པ། འདང་བརྒྱབ་ནས་དོན་མཐུན་གྱི་ལས་ཀ་ཡང་དག་ཅིག་ལས་རྒྱུ་ནི་རྒྱལ་ཁབ་སྲ་བརྟན་དུ་གཏོང་བའི་རྨང་རྡོའི་ལས་གཞི་ལྟ་བུ་ལགས་ན་ཕྱི་བཤོལ་དུ་ཤོར་རུང་བ་ཞིག་གཏན་ནས་མ་ཡིན།

[Profile] | [Tibetan]

“Who are the real separatists?”

Information dissemination is the most important tool in carrying out any kind of action or campaign. However, if one’s ways of spreading information crosses the standard norms then that campaign is bound to become a meaningless stammer of a drunken man.

This year the peaceful Tibetan protesters were infiltrated and were misled to a wrong path. The China Television, Lhasa TV and others, while ignoring the truth, have excessively branded all Tibetans as separatists. This has caused an incurable communal injury between the Chinese brothers and sisters, and Tibetans leading to Chinese disliking the Tibetans and Tibetans holding animosity towards the Chinese. I, as a person, am forced to accept the fact that this was the biggest factor caused split among the nationalities.

Tibetans are driven to a desperate position because of them being accused of doing things, which they never did, and small incidents were exaggerated and paraded before the world. Even Tibetans who worked for the party for over two to three decades were accused and the Chinese news media, the experts that they are in fabricating lies, went to schools and universities where there are only a handful of Tibetan students to accuse them and to witch hunt them. Such excessive misinformation and wrongful acts have caused a huge chasm and disturbance in the minds of Tibetan officials and students who have absolute love for Chinese brothers and sisters and liking for the Communist Party of China. This has left a feeling of ‘racial hatred’ in their minds. This is the negative consequence of their incompetent reporting.

Under these circumstances our freedom of movements are restricted by roadblocks, checkpoints and ever-present military personals with guns pointed at us. I must strongly assert that confiscating the photographs of our beloved leader His Holiness the Dalai Lama, by burning them, and stamping them under the soldiers’ boots are the real causes of splitting the people. Detention of Tibetans for possessing His Holiness the Dalai Lama’s photographs, disparaging them for putting His Holiness’ pictures on their altars are the real causes of split amongst the nationalities. Unless you [the Chinese Government] are able to break our love and respect in our hearts, all your fruitless campaigns and activities will only strengthen our unity and love for one Tibetan brother to another.

I have always believed that soldiers are heroes protecting national security, building harmony amongst people and helping economic developments. However, this year all these proved wrong because of their biased actions, killing of innocent people, their plundering and ransacking of properties and shops, their expertise in suppressing dissents and their lawless marauding style. I state this based on facts and the actual events as it happened in Ngapa regions of Amdo and Kanlho regions [in Eastern Tibet.] If these things happened because of a few military officers and officials in local administration, then I can strongly say that you are the real agents splitting the nationalities.

Moreover, people at the local Public Security Bureaus, military and regional Communist Party cadres piled a large amount of fabricated, negative information and petitions in front of the Central Government in order to obtain huge sums of money to fund their so-called victories against protests and to continue their suppressive actions. How are these actions not meant to split the nationalities? A series of large-scale policy mistakes were made because the local level cadres were busy trying to please their bosses in the higher levels.

Why is the Communist Party of China silent like a man with one eye closed and ears gone deaf in face of such unlimited actions carried out to harm the unity of the nation and stability of the country? Lamas may make mistakes, leaders may make mistakes and the government too can make mistakes. But the time has come for those people responsible for causing harms and disunity be paraded before the public and be made answerable for their mistakes. If this can be done, we will still have some faith in improving our relationship with other nationalities and to build a harmonious society.

An image is built in the minds of both the Chinese people and Tibetan brothers and sisters of the other side as someone who is to be scared of and to have hatred towards each other. We ask: Why must they beat and torture our brothers and sisters this way? And by lying and fabricating wrong views, we have come to a state where even a Tibetan truck driver is scorned. The general impression being created is that of Tibetans as people who are not even worth to look at.

When we talk in more general terms, Tibetan and Chinese people have a long tradition of helping each other and have deep mutual respect and admiration. However, the portrayal of Tibetans in Chinese official media this year has left an image of Tibetans as enemies. Has this become a factor that would improve harmony or has it become a cause for its destruction? This is an issue that the leaders must think about; this is an issue that is worth thinking about because the harmony of the nation will be build on this foundation by taking positives actions on it. This is something that is never too late to pursue.

(Translated from Tibetan by Bhuchung D. Sonam)

Gade Tsering

Gade Tsering portrait
Photo: © http://blog.sina.com.cn/gadaicairang

Gade Tsering དགའ་བདེ་ཚེ་རིང་།

Gade Tsering is a prolific poet from Amdo, who writes in Tibetan and Chinese. He is very popular amongst Tibetan netizens and has previously also received official recognition for his work, including “National Top 10 Minority Poet” and “2006 Northwest Outstanding Poet”. Gade Tsering”s Chinese language blog (http://blog.sina.com.cn/gadaicairang) is one of the most read, not only among Tibetan readers, but it is also popular among Chinese readers.

[English]

我是藏人 (I am Tibetan)

之所以我是藏人,每每
觐见大自然的胸怀:雪山、草原、蓝天
湖泊时,忍不住将浮肿的身子
投入其怀抱。因为它从不拒绝
爱着的一切。

你知道吗?

“我的同胞曾被囚禁在这里
四水六岗卫教军曾溃败
在这里。

桑烟缭绕
海螺鸣响
房顶插满五色经幡的地方
这里是我的家——高原的胸膛
西藏!”

——题记

0,

清晨,给佛供一碗净水
我不再要求更多:西藏的存在
使我的一生得以完整
不再害怕失去。

在这里,与你相遇
与万物相遇。感受到了爱
感受到了被爱。

之所以我是藏人,我一直坚信
历史,一直坚信
神灵的存在。

1,

“我听见了无数种族的语言
在我的母语里哭:

铁匠/农夫/猎人
妓女/商人/小贩
……
我已不屑于眼前的景象
虽然有事没事儿爱唱《翻身农奴把歌唱》
但我能分辨清楚
说话带有女人腔的男人必定是个
山东汉
穿着难看的摄影背心的是个
四川妞。

此刻,我正抚摸残损的佛像
怎么也想象不出
这些人在一个月后
一边比划着一边惊诧地说:

“藏人既然是有信仰的
喇嘛怎么会杀人?”
我想:一切都有理由让人畏惧

夜遮盖大地
我们还去往哪里?

2,

因为我是藏人,我有
许多回忆:

“猕猴和罗刹女
与自然和睦相处的天性
以及,图博王朝
格萨尔的传唱”

因为我是藏人,
遇上了悲伤的生活。
因为我是藏人,
得到了足够的安慰。

然而在这个专制的冬天
我写下了这首诗!

3,

“她的眼睛和手掌的纹路都是西藏的
她的名字,西藏的
她的梦和悲伤,西藏的
她的信仰,她的双脚和身体,西藏的
她的语言和她的沉默,西藏的
她的声音,西藏的
她的出生和死亡,西藏的”①

4,

做梦见到了父母
这是一件多么幸福的事情
我深信,这一刻
我并不伤心

起床去点了一盏酥油灯
这是一个雪天的晚上
我决定退下手腕上的佛珠
念经,祈祷。

此时的夜,真实,
厚重。

5,

对于我来说
天葬并不可怕
对于你来说
天葬是愚昧的

因为我是个藏人
了解自己。

6,

这一次拒绝是
与你的身份有关
我说我每天附带一把藏刀,并不是
为了杀生。
你总猜测世界上有这样一个地方

“说藏语,因为是藏人。
过洛萨,因为是藏人。”

我就这样用母语回答你
“阴阳两隔。
我说我带刀,原因在于清醒地认识自己
恐吓自己。”

7,

“他们来了,在星期六中午
他们来了,乘着形似装甲车似的公共汽车
他们来了,带着轰响的锯子,工具,还有绳索
他们来了,那七位劳工
他们来了,那七个鬼魅
他们来了,醉醺醺地,像抱着鲜花似的抱着啤酒瓶
他们来了,穿着迷彩服一般的绿衣

满脸通红
皮鞋乌黑
他们来了……”②

8,

我是藏人,
要恭顺地膜拜。
我是藏人,
要参与自己的所有宗教节日。
我是信佛的
不能夺走这一个属于自己的
洗礼。

9,

“走多远,我会抵达西藏?
走多远,我会见到父母?
走多远,我会穿上藏装?

赤身裸体
我们将奔向拉萨
以溃烂的双脚
证明我们伤痕累累的身心是
属于藏人的!

花园寂静
拉萨化为一只鹰鹫在飞
雷鸣近了
雨就来了!”

10,

之所以是藏人,跟其他民族不一样
我们遭受歧视、监禁、折磨、死亡,显然变本加厉。
之所以是藏人,我不再恐惧。
没有胆怯,依旧信佛,习惯地
在尊者像前点燃无数供灯
为死去的同胞。

说着母语,深信,这一刻
我是安静的。也是幸福的!

之所以是藏人,我时常打听
除了西藏,哪里还有一块富有诗意的流亡地呢?

注释:

①仿阿拉伯诗人默罕默德·达维什诗作《来自巴勒斯坦的情人》。
②摘自伊拉克诗人萨迪·优素福诗作《星期六早晨》。

[Top] | [Chinese]

“I am Tibetan”

Because I’m Tibetan, every time I salute Mother Nature in awe:
The snow-covered mountains, the grasslands, the azure sky and the lakes,
I cannot help but throw my bloated body into her bosom. Because I know
She never rejects those who she loves.

Did you know?

“It was here my fellows had been imprisoned;
It was here the Defender of Faith of Chushi Gangdruk had been defeated.

It is here the smoke of the burning branches of mulberry trees swirl,
And the sound of spiral shell horns can be heard,
The roofs are flanked with coloured Sutra banners;
It is here, the chest of the plateau, my home,
Tibet!”

—Preface

0,

In the early morning I offer a bowl of purified water to Buddha,
I will no longer ask for more: the existence of Tibet,
Which has completed my life and repelled my fear of loss.

It is here I have encountered you
As well as all living things.
It is here I have experienced the feeling of love,
As well as the feeling of being loved.

Because I am a Tibetan,
I always firmly believe in history,
Always firmly believe
In the existence of sacred spirit.

1,

I hear different languages of different groups. In my mother tongue, crying;
Those from blacksmiths, farmers, hunters,
From prostitutes, businessmen, vendors

I already disdain the scenes I’m seeing;
Although sometimes I still sing the Song of Emancipated Serfs,
I can recognize a guy with the sissy tone in his dialect must be a Shandong guy,
I can recognize a chick in the ugly photographer’s vest is a Sichuan chick.

At this moment, I’m touching the damaged Buddha,
Wondering how it should be possible
That a month later all these people would gesture and speak in astonishment:
“Since Tibetans have religious beliefs, how can a Lama kill people?”
I think everything is dreadful for a reason.

Where else could we head for,
If the whole land is darkened by night?

2,

Because I’m a Tibetan, I have
A lot of memories:

“The monkey and the demoness
With the nature of getting along with Mother Nature in harmony,
And, the Tibet Empire and the Tibetan song of Gesar orally passed from generation to generation.

Because I’m a Tibetan,
I have been suffering from a life in misery;
Because I’m a Tibetan,
I have obtained enough comfort.

But it is in this autocratic winter
I composed this poem!

3,

“Her eyes and the wrinkles on her palms are Tibetan,
Her name, Tibetan,
Her dreams and sorrows, Tibetan,
Her belief, her legs and body, Tibetan,
Her language and her silence, Tibetan,
Her voice, Tibetan,
Her birth and death, Tibetan” [1]

4,

How wonderful it is
To dream of parents!
I deeply believe that at this moment
I’m no longer in sorrow.

In this snowy night,
I get up to light a butter lamp.
I decide to take the prayer beads off my waist
And pray to Buddha.

At this moment, the night seems so real and profound.

5,

Celestial burial is
Not frightening at all,
In my eyes;
Benighted,
In your eyes.

Because I’m a Tibetan,
I understand myself.

6,

This time the rejection is
Related to your identity.
I said,
The Tibetan knife I carry with me every day is
Not for killing other lives.
You always wonder if in this world there ever exists a place

“Speak Tibetan because you are a Tibetan,
Celebrate Losar because you are a Tibetan.”

In my mother tongue I answered,
“Life and death are separated from each other.
I said I carry a knife with me
Because I soberly know who I am
And I want to intimidate myself.

7,

There they came on a Saturday afternoon.
There they came, in buses appearing as armoured cars.
There they came, with buzzing saws, ropes and other equipment.
There they came, the seven workers.
There they came, the seven devils.
There they came, holding beer bottles like flowers, drunk.
There they came, in camouflaged green outfits.

With bright red faces,
in black leather shoes,
There they came… [2]

8,

I am Tibetan,
I want to worship my gods in awe.
I am Tibetan,
I want to partake in all my religious festivals.
I am a Buddhist and I
Won’t allow anyone to take away this
baptism of mine.

9,

How far must I go to arrive in the land of Tibet?
How far must I go to meet my parents?
How far must I go to wear Tibetan clothes?

Naked,
We are heading for Lhasa.
The festered feet as the proof,
That our bruised bodies and hearts are
Tibetan!

The garden is silent;
In the form of an eagle
Lhasa is flying.
Drawing near the thunder,
Comes soon the rain!

10,

Because we are Tibetan,
We are treated differently from other minorities:
Enduring aggravating discrimination, imprisonment, torture and death.
Because I am Tibetan,
I am no longer in fear of anything.
Still a courageous Buddhist,
I lit many lights before our honoured Gods
In memory of my dead brethren
Just as usual.

Speaking in my mother tongue, I deeply believe that
At this moment, I feel peaceful and blessed!

Because I am Tibetan, I often ask
Apart from in Tibet, where else could we find a piece of land of the exiled
with such rich poetic sentiments?

February 10, 2010.

Notes:
[1] An imitation of the poem “The Lover from Palestine” by the Arabian poet Mohamed Darwish
[2] An excerpt from “Saturday Morning” by the Iraqi poet Yusuf

[Translation: High Peaks Pure Earth – www.highpeakspureearth.com]

[Top]

Kunga, Yadong, Gangshung & Tsewang, “Mentally Return”


“Mentally Return” སེམས་ཀྱི་ལོག་ཕེབས།

Mentally Return has become one of the most popular modern Tibetan songs. Sung by four of the best Tibetan singers, the song praises the natural beauty and bounty of Tibet and eulogizes the Tibetan people for their kindness and courage. Among these four singers, Kunga (Phuntsog) is one of the most famous young singers in Tibet. His song, ‘Sadness’ (nyi da kar sum ཡིད་རེ་སྐྱོ།) is probably the most well known Tibetan song of modern times, propelling Tibetan music to another level. Kunga’s songs are widely appreciated by Tibetans both for their melody and for their meaningful lyrics. Kunga’s teacher, Yadong, another of the four performers of “Mentally Return” has been singing Tibetan songs for a long time and is very popular. He sings both in Tibetan and Chinese, but amongst Tibetans he is probably best known known for his song, ‘Ama’ (Mother).

[English] | [French] | [Chinese]

༼སེམས་ཀྱི་ལོག་ཕེབས་༽

གཞས་མཁན་ ཡ་དུང་། ཀུན་དགའ་། གངས་བཞུགས་། ཚེ་དབང་།
ཚིག་། འབྲུག་ལྷ་རྒྱལ་། ༼ཡེ་ཤེས་ནས་བསྡུ་སྒྲིག་བྱས་༽
དབྱངས་། བཀྲིས་རྡོ་རྗེ་།

གངས་དཀར་ལྷུན་པོ་ལྷ་ཡི་ལྕགས་རི་ཡིན་།
གཙང་ཆུ་སྔོན་པོ་ཉི་ཟླའི་འཕྱང་འཕྲུལ་ཡིན་།
རྩ་ཐང་ཡངས་པོ་སྐར་མའི་མལ་གདན་ཡིན་།
ནམ་སཁའི་མཐོངས་སུ་ཆགས་པའི་གནསམཆོག་འདི་།
འཛམ་གླིང་ཡང་རྩེའེ་གངས་ལྗོངས་ཕྱུག་མོ་སྟེ།
ངེད་གངས་ཅན་བོད་པའི་ཕ་ས་ཡིན་།
ཨོ།་་་་་་་་་ མ་ཡུམ་ལགས་། གངས་ལྗོངས་།
ཁྱེད་ཀྱི་རུམ་ཁོངས་དྲོན་མོ་བསྙེགས་ནས་འོངས་།
དེ་རིང་ཁྱེད་ཀྱི་པང་ནས་གླུ་ཞིག་ལེན་།
ཨོ།་་་་་་་་་མ་ཡུམ་ལགས་། གངས་ལྗོངས་ལགས་།
འདི་ནི་ཁྱེད་ཀྱིས་བསླབས་པའི་ཤིས་གླུ་ཡིན་།
འདི་ནི་མ་ཡུམ་ཁྱེད་ལ་ཕུལ་བའི་སེམས་པ་ཡིན་།

འགྲོ་དྲུག་སེམས་ཅན་རང་གི་ཕ་མ་ཡིན་།
འཆི་མེད་ཞི་བདེ་སེམས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་ཡིན་།
དཔའ་མཛངས་བརྟུལ་ཕོད་སྙིང་གི་རུས་པ་ཡིན་།
གངས་རིའི་ལྗོངས་སུ་གནས་པའི་མི་རིགས་འདི་།
མཐོ་སྒང་འདི་ཡི་གཞི་འཛིན་དང་པོ་དེ་།
ངེད་གངས་ཅན་གདོང་དམར་བོད་པ་ཡིན་།
ཨོ།་་་་་་་ སྤུན་ཟླ་ལགས་། བོད་པ་།
ཁྱེད་ཀྱི་མཛའ་བརྩེ་ཟབ་མོ་དྲན་ནས་འོངས་།
དེ་རིང་ཁྱེད་ཀྱི་མདུན་ནས་བྲོ་ཞིག་འཁྲབ་།
ཨོ།་་་་་་་ སྤུན་ཟླ་ལགས་། བོད་པ་།
དེ་ནི་ཁྱེད་ཀྱིས་བསླབས་པའི་སྒོར་བྲོ་ཡིན་།
འདི་ནི་སྤུན་ཟླར་འཇལ་བའི་སེམས་པ་ཡིན་།

[Top]

“Mentally Return”

Its snow-capped mountains are the heavenly ramparts,
Its pure blue rivers are the shimmering ornaments of the sun and the moon.
Its vast meadows and pastures are the beds of the stars,
This holy land situated close to zenith of the sky,
This bountiful land on the roof of the world,
Are these are our fatherland, the Land of Snow!

Oh Great Mother, the land of Snow,
I’ve come for the cosy warmth of your loving care,
And today I sing a song in your lap.
Oh great Mother, the Land of Snow,
This is a song of auspiciousness taught by you.
This is a gift for having traversed across my fatherland!

The six migratory beings are our kind parents,
Non-violence and peace are our mental wealth,
Bravery, wisdom and heroism are the strength of our heart:
The nationality who inhabit this land of Snows,
The first people to settle here and exercise ownership,
Are us, the ruddy faced Tibetans of the Land of Snows.

Oh Tibetan brothers and sisters,
We’ve come missing your profound love and friendship,
Today, in your presence we dance in joy!
Oh Tibetan brother and sisters,
This is the circle dance of unity taught by you,
This is a gift to celebrate the reunion of brethrens.

Oh Tibetan brothers and sisters,
Oh Tibetan brothers and sisters,
This is the circle dance of unity taught by you,
This is a gift to celebrate the reunion of brethrens.
This is a gift to celebrate the reunion of brethrens.
This is a gift to celebrate the reunion of brethrens.

[Translation: High Peaks Pure Earth]

[Top]

Retrouvailles en pensée

Ses montagnes enneigées pour célestes remparts,
Ses fleuves d’un bleu si pur, scintillantes parures du soleil et de la lune,
Ses vastes prairies et pâturages, berceaux des étoiles,
Cette divine contrée tutoyant le ciel à son zénith,
Cette terre généreuse sise sur le toit du monde,
C’est notre patrie, le Pays des neiges !

Ô Mère patrie, Pays des neiges,
Je suis le fruit de la douce chaleur de votre amour,
Et aujourd’hui je chante en votre sein.
Ô Mère patrie, Pays des neiges,
Voici le chant porte-bonheur appris de vous.
Un cadeau pour ce périple à travers ma patrie!

Les êtres aux six royaumes sont nos aimables parents,
Non-violence et paix, nos richesses morales,
Bravoure, sagesse et héroïsme: les forces de nos coeurs.
La nationalité qui habite ce Pays des neiges,
Le premier peuple à avoir fait siennes ces terres devenues son foyer,
C’est nous, les Tibétains du Pays des neiges et nos visages hauts en couleur.

Ô mes frères et soeurs tibétains,
Comme votre profond amour, votre amitié nous ont
manqué.
Mais ce jour, vous de retour, nous dansons de joie!
Ô mes frères et soeurs tibétains,
Voici la ronde de l’unité apprise de vous,
Un cadeau célébrant nos fraternelles retrouvailles.

Ô mes frères et soeurs tibétains,
Ô mes frères et soeurs tibétains,
Voici la ronde de l’unité apprise de vous,
Un cadeau célébrant nos fraternelles retrouvailles.
Un cadeau célébrant nos fraternelles retrouvailles.
Un cadeau célébrant nos fraternelles retrouvailles.

[Translation from English: Damien Guiot]

[Top]

大雪覆蓋的群山是神聖的城堡
蔚藍的河流是日月閃閃發光的裝飾品
廣大的草原是眾星之床
這神聖的大地幾近天空之顛
在世界之頂
這就是我們的土地─雪域

喔,偉大的母親─雪域
你慈愛帶來陣陣溫暖
今天我在你懷中唱一首歌
喔,偉大的母親─雪域
這是您教我的吉祥之歌
來自橫越雪域的賜予

六道輪迴是我們之母
非暴力及和平是我們的心靈智慧
勇敢,智慧和英勇是我們心的力量
雪域所孕育出來的國民
是我們,雪域容光煥發的圖博(西藏)人

喔,圖博(西藏)的兄弟姐妹們!
我們思念你們深遠的愛和友誼
今天,在你面前我們歡愉舞蹈
喔,圖博(西藏)的兄弟姐妹們!
這是你們所教授的團結圓滿之舞
這是歡慶兄弟姐妹重聚團結的禮物

喔,圖博(西藏)的兄弟姐妹們!
喔,圖博(西藏)的兄弟姐妹們!
這是你們所教授的團結圓滿之舞
這是歡慶兄弟姐妹重聚團結的禮物
這是歡慶兄弟姐妹重聚團結的禮物

(Translation from English: Meili Chow)

Dolma Kyab “Phayul” [Fatherland]


Dolma Kyab  སྒྲོལ་མ་སྐྱབས།

Dolma Kyab is a rising young singer from Amdo.  He became very famous for the song, ‘Tibetans’ (or ‘People of the Land of Snow’ གངས་ཅན་པ།) several years ago, since which time he has worked with other Tibetan writers to produce a tremendously powerful album called, ‘Tsampa and Fatherland’.  He explains that growing up in the grasslands of Tibet, hearing beautiful Tibetan music, led him to a career in Tibetan musical art. His songs evoke pride and love for Tibet and Tibetan culture.

[English] | [Chinese] | [Download]

ཕ་ཡུལ།

ཚིག སྨན་ལྷ་སྐྱབས། ལེན་མཁན། སྒྲོལ་མ་སྐྱབས།

སྲིད་པའི་གངས་རི།
ས་ཆེན་མཁའ་ལ་འཕགས་པའི་གཤོག་པ།
སུ་ཡི་རྨི་ལམ་གང་ལ་འཁྱེར་སོང་།
ག་རེ་ལུས་སོང་།
སུ་ཡི་ལྷམ་ཆུང་རླུང་གིས་ཟད་སོང་།
རང་ཡུལ་དྲན་སོང་།
ཨོ་་ ཧོ། གངས་རི།
སྐྱེས་དུས་མིག་ལ་ཐོགས་པའི་གངས་རི།
རྒས་དུས་ཞེ་ལ་ཐོགས་པའི་གངས་རི།
ཨོ་ ཧོ་། ཕ་ཡུལ།
ས་མཐའི་ཁ་བ་ཆར་དུ་གྱུར་སོང་།
ཆར་ཆུ་མིག་ལ་འཁྱིལ་སོང་།
ཕ་མ་སྤུན་མཆེད་སྙིང་ནས་དྲན་བྱུང་།
ཨོ་ ཧོ། ཡུལ་ལ་ལོག་ན་བསམ་བྱུང་།

གངས་ཆབ་སྔོན་མོ།
བརྩེ་ཆེན་ས་ལ་བཀྲམས་པའི་ཉིང་ཁུ།
སུ་ཡི་སྨོན་འདུན་གང་ལ་འཁྱེར་སོང་།
ག་རེ་ལུས་སོང་།
སུ་ཡི་ཞེ་རྩ་འཁྱགས་པས་བསྡམས་སོང་།
མགྲིན་པ་བརྣངས་སོང་།
ཨོ་ ཧོ། གངས་ཆུ།
སྐྱེས་དུས་ཁ་ལ་བཏུངས་བའི་གངས་ཆུ།
རྒས་དུས་ཡིད་ལ་འཁོར་བའི་གངས་ཆུ།
ཨོ་ཧོ། ཕ་ཡུལ། ཕ་ཡུལ།
ས་མཐའི་ཁ་བ་ཆར་དུ་གྱུར་སོང་།
ཆར་ཆུ་མིག་ལ་འཁྱིལ་སོང་།
ཕ་མ་སྤུན་མཆེད་སྙིང་ནས་དྲན་བྱུང་།
ཡུལ་ལ་ལོག་ན་བསམ་བྱུང་།

[Top]

“Phayul” [Fatherland]

Lyric: Menlha Kyab Singer: Dolma Kyab

The snow mountains,
The celestial presence on the ground
Whose dream was robbed and where?
What’s left behind?
Whose small shoes were withered by the wind?
[I] miss my own home land
Oh Snow Mountain
I laid eyes on you when I am born
I am stuck to you when I grow old.
Oh Home Land
The snow afar has turned into rain,
My eyes are filled with rain water
I dearly miss my loved ones
Oh how I wish for them to return.

The blue water of snow,
Flow tenderly across the land
Whose wish was robbed and where?
What’s left behind?
Whose base is tightened by freeze?
Whose neck (voice) was choked?
Oh Snow Water
I drank the snow water when I was born
I cherish you as I grow old
Oh Fatherland,
The snow afar has turned into rain,
My eyes are filled with rain water
I dearly miss my loved ones
Oh how I wish for them to return.

[Top]

故鄉

神聖的雪山
誰的夢想被剝奪?夢想在那?
所餘為何?
誰的鞋被風霜磨損?
我想念我的故鄉

喔,雪山
一出生就看見你
長大後無法離開你
喔,故鄉
遙遠的雪已成雨
我的雙眼充滿雨水

我熱切思念我所愛
喔,我如此渴望他們歸來

蔚藍的雪水
徐徐穿過大地
誰的願望被奪走,在那?
所餘為何?
誰被寒冷所繫縛
誰的聲音被壓制
喔,雪水啊
我出生就飲用的雪水
成長後我視為珍寶
喔,故鄉
遙遠的雪已成雨
我的雙眼充滿雨水
我熱切思念我所愛
喔,我如此渴望他們歸來

(Translation from English: Meili)

[Top]

Download the lyric for Phayul (ཕ་ཡུལ།).

– Copy and paste the embed code below to your website. The size can be adjusted. Or get it directly from youtube: http://www.youtube.com/watch?v=sGKxn0uKhpU&

Tashi Rabten (The’u rang)

Tashi Rabten portrait

Tashi Rabten (The’u rang)  བཀྲིས་རབ་བརྟན། ༼ཐེའུ་རང་།༽

[Update: According to a report in the Tibet Times, Tashi Rabten was sentenced to 4 years’ imprisonment by Ngaba intermediate court on 2 June 2011.] A student at the Northwest Nationalities University in Lanzhou, Tashi Rabten was detained on 6 April 2010; he is the editor of a banned literary magazine on the 2008 protests in Tibet and author of ‘Written in Blood’ about which he wrote: “After an especially intense year of the usual soul-destroying events, something had to be said, and after pondering on whether to speak out, I finally produced this humble little book between 2008-09, shed like a drop of blood.”

The following poem, “Ruddy-faced People” was written after the protests of 2008.

གདོང་དམར་བ།

ཐེའུ་རང་།

ལོ་ཟླ་གཡག་རོག་གི་རྭ་རྩེ་ནས་རྒས་ཤིང་།
ན་ཟུག་མ་ཕམ་མཚོའི་རླབས་རྒྱུན་གྱིས་སྒུལ་བྱུང་།
ཡར་ལ་ལོངས་དང་། གདོང་དམར་བ།
ས་ཆེན་གྱི་བྲང་ཁོག་རྡུང་བའི་མེས་པོའི་དམག་རྟ།
ཡར་ཀླུང་གི་འགྲམ་རྒྱུད་ནས་ཆས་ཏེ།
དམར་པོ་རིའི་ཡང་སྟེང་དུ་འཛོམས་ན།
ཁ་བ་ཅན། རང་དབང་གི་སྟ་གོན་ལ་ཆས་ཆོག

ལོ་རྒྱུས་ཁྲག་དམར་གྱི་གཏམ་རྒྱུད་ཁྲོད་བོར་ཞིང་།
ཤ་འཁོན་རྨ་ཆེན་རིའི་རྔམ་ཟིལ་གྱིས་བསླངས་བྱུང་།
ཡར་ལ་ལོངས་དང་། གདོང་དམར་བ།
བཙན་པོའི་རུས་རྐང་འཚོལ་བའི་བདེན་པའི་དཔའ་སྐད།
ཆོལ་གསུམ་གྱི་རི་ལུང་ནས་མཆེད་དེ།
མགོ་ནག་པའི་བྲང་ཁོག་ཏུ་ཞུགས་ན།
ཁ་བ་ཅན། རང་དབང་གི་སྟ་གོན་ལ་ཆས་ཆོག

གླུ་ཚིག་འདི་ནི་ན་ནིང་གི་ལས་འགུལ་ཆེན་མོའི་གཞུག་ཏུ་བྲིས་པ་ཞིག་ཡིན་འདུག་ལ།དེ་སྔོན་རང་ཉིད་བཀག་ཉར་ལྷོད་གྲོལ་བྱུང་བའི་ཉིན་མོར་ཕ་ཡུལ་གྱི་གྲོགས་པོ་ཞིག་གིས་དབྱངས་རྟ་སྙན་མོ་ཞིག་དང་སྦྱར་ནས་བླངས་མྱོང་ལ། གྲོགས་པོ་མང་པོ་ཞིག་གིས་སེམས་པ་སྒུལ་སོང་ཞེས་ཏེ་གདེངས་འཇོག་མི་དམན་པ་རེའང་བྱས་སོང་།དེ་རིང་འདི་རུ་བཀོད་དེ་རྣམ་པ་ཚོས་དཔྱད་བསྡུར་ལ་རེ་བ་ཡིན།

ཡོང་ཁུངས། གཡུ་ཞུན་ཟིན་བྲིས།

“Ruddy Faced People”

Time is running out,
Lake Mapham’s waves remind [us] of our suffering.
Rise up, ruddy faced people!
Ancestor’s war-horse is trotting on the chest of this vast plateau,
ride it along the banks of the Yarlung [1] river
and if we gather on top of the Red Hill [2],
then we can work for our freedom, people of the Land of Snow.

History is filled with stories of bloodshed,
Machen mountain’s splendour reminds [us] of animosity.
Rise up, ruddy faced people!
Truth is searching for the soul of great ancestors,
it runs through the mountains and valleys of Tibet’s three provinces,
and if it enters the heart of black headed Tibetans,
then we can work for our freedom, people of the Land of Snow.

[1] Yarlung: the valley in central Tibet where Tibetan civilization is said to have first begun. Tibet’s first and only dynasty is the Yarlung dynasty.
[2] Red Hill: the hill on which the Potala Palace was built

[Translation: Tenzin Jigme.]

Yudrug “New Generation”


Yudrug (Turquoise Dragon) གཡུ་འབྲུག་ཚན་སྡེབ། ཟླ་བ་སྔོན་པོ།

Yudrug, translated into English as Green or Turquoise Dragon, is the name of a popular Tibetan band from Machu, eastern Tibet. Their most well-known track, ‘New Generation,’ was released in February 2010 as a gift to Tibetans – especially the younger generation – on the Tibetan Lunar New Year. A declaration of Tibetan pride, the song is uniquely Tibetan in spite of its foreign rhythm. The lyrics and the beat draw inspiration from contemporary Hip Hop culture, which originated as a protest tool for disenfranchised youth, especially African-American youth in the United States, to reflect on and critique the social, economic and political realities of their lives. [Profile by Students for a Free Tibet]

[English] | [French] | [Spanish] | [Chinese] | [Download]

མི་རབས་གསར་པ།

(མཁྲེགས་ཤིང་རྙིང་བའི་མགོ་བོ་དེ་དག་ལ། )

ཚིག ངར་མ།
དབྱངས། གཡུ་འབྲུག་ཚན་སྡེབ།
གཞས་པ། གཡུ་འབྲུག་ཚན་སྡེབ། ཟླ་བ་སྔོན་པོ།

འཕྲུལ་འཁོར་གྱི་ཆོམ་སྒྲས།
ང་ཚོ་གཉིད་ལས་བསླངས།
ཁང་བརྩེགས་ཀྱི་འཚང་ཁའི་ཁྲོད་ནས།
ང་ཚོས་རང་གི་དམིགས་ཡུལ་དང་ཅ་ལག་ཐམས་ཅད་བསྡུ་གསོག་བྱས།
རྫས་དུད་ཀྱིས་མནོག་པའི་ནམ་མཁར་བལྟས་ཏེ།
སང་ཉིན་གྱི་ཉི་ཟེར་ལ་སྒུག་བཟོད་མེད་དེ།
ད་ལྟ་ཉིད་ནས། ང་ཚོ་ལམ་ལ་ཆས་རན།
ལམ་ལ་ཆས་རན། བསམ་བློ་གཏོང་རན།
འགྲོ་འདུག་ཀུན་ལ་ཚང་བརྩིས་རྒྱག་རན།
ང་ཚོའི་དཔུང་པ་བརྗེན་པ་རྔུལ་ནག་གིས་བརླན།
མགོ་སྐྲ་རིང་པོ་རླུང་གིས་གཟེངས།
ང་ཚོའི་དད་མོས་དང་འཚོ་བ།
རང་དབང་གིས་མཛེས།
ང་ཚོ་ཚང་མས་འགྲོ་ལམ་ནི་རང་གི་གདམ་ག་ལ་དབང་འདུག་སྙམ།
རྔུལ་ཆུ་ཅི་ཙམ་བཏོན་ཚེ། འབྲས་བུ་དེ་ཙམ་ཡོད་ཅེས་མེས་པོ་ཚོས་སྨྲ།
མེས་པོ་ཚོ་གནའ་ནས་བཞུད་སོང་མོད།
ང་ཚོ་ཁུ་སིམ་མེར་འདུག་དོན་མེད།
ལས་ཀྱི་བདག་པོ་དེས།
ང་རང་རྩེད་ཆས་ཙམ་དུ་བཞག་ཡོད་སྐད།
ང་ཡིས་རང་གི་སྟོབས་ཤུགས་དང་རྣམ་རིག་གིས།
ཁོང་ལ་ཡ་ལན་སྤྲོད་དགོས་འདུག
ཁྱིམ་མཚེས་རྒན་མོས་ཀྱང་།
ང་རང་ལང་ཤོར་ཅིག་ཏུ་བརྩིས་འདུག་སྐད།
ང་ཡིས་རང་གི་ནུས་བ་དང་འཇོན་ཐང་གིས།
ཅི་ཞིག་ར་སྤྲོད་བྱེད་དགོས་འདུག

མི་རབས་གསར་བར་ལང་ཚོ་ཟེར་བའི་འབྱོར་བ་ཞིག་ཡོད།
མི་རབས་གསར་བར་ང་རྒྱལ་ཟེར་བའི་སྤོབས་པ་ཞིག་ཡོད།
མི་རབས་གསར་བར་ཀུ་རེ་ཟེར་བའི་རྣམ་འགྱུར་ཞིག་ཡོད།
མི་རབས་གསར་བར་རང་དབང་ཟེར་བའི་བསླུ་བྲིད་ཅིག་ཡོད།

བར་སྐབས་ཤིག་ལ་ང་ཡིས་བརྩེ་དུང་ནི་ཅི་ཡང་ཡིན་པར་བསམ།
བར་སྐབས་ཤིག་ལ་བརྩེ་དུང་གིས་ང་རང་ཅི་ཡང་མིན་པར་བཏང་།
ང་རང་ཤིན་ཏུ་དགའ་བའི་བུ་མོ་ཞིག་གིས།
ང་ལ་ཤིན་ཏུ་མཛེས་བའི་དྲན་རྟེན་ཞིག་བྱིན་མྱོང་།
ད་ལྟ། ང་ཡིས་ཁོ་མོ་བོར་མེད།
བརྩེ་དུང་གི་རྨི་ལམ་བོར་མེད།
ཟོལ་རྫུ་དང་གཡོ་ཁྲམ།
ཤོག་དངུལ་དང་དབང་གྲགས་ཀྱིས་མི་སེམས་བསླུ་བའི་སྤྱི་ཚོགས་སུ།
ང་ཡིས་དོན་དམ་གྱི་བརྩེ་དུང་ཞིག་རྙེད་སྲིད་དམ།
ང་ཡིས་རྟག་བརྟན་གྱི་དམ་བཅའ་ཞིག་རྙེད་སྲིད་དམ།
ང་ཚོ་ཡིས་རྙེད་སྲིད་དམ།

ང་ཚོས་རང་གི་ན་ཟུག་དང་ཨ་གསར་གི་སེམས་ཁམས་བླངས།
ང་ཚོས་རང་གི་མེད་མུག་དང་འཚོ་སྡོད་ཀྱི་འཇིགས་པ་བྲལ།
ང་ཚོས་རང་གི་ལང་ཚོ་སྤོབས་པས་མཆོད།
ཕུགས་བསམ་འབད་འབུངས་ཀྱིས་འཚོལ།
འཚོལ། འཚོལ།

ང་ཚོ་ནི་དེ་རིང་གི་མི་རབས་གསར་བ་ཡིན།
ང་ཡིས་རང་གིས་བསྒྲུབ་འདོད་པ་ཞིག་བསྒྲུབས་པས།
མཚན་མོར་རྨི་ལམ་འཁྲུགས་གི་མེད།
ང་ཡིས་རང་གིས་འཆད་འདོད་པ་ཞིག་བཤད་པས།
ཁོང་གཏམ་ནད་དུ་འགྱུར་གི་མེད།
ང་ཡིས་རང་གིས་རང་ཉིད་བྱས་བ་ཙམ་མོ།

ང་ལ་གོམས་པར་གྱིས་ཤིག
ང་ནི་ཁྱེད་ཀྱིས་མ་རྔུབ་ཐབས་མེད་ཀྱི་དབུགས་རྒྱུན་དེ་ཡིན།
ང་ལ་གོམས་པར་གྱིས་ཤིག
ང་ནི་ཁྱེད་ཀྱི་མ་བསུབ་ཚད་མེད་ཀྱི་འདྲ་རིས་དེ་ཡིན།
ང་ལ་གོམས་པར་གྱིས་ཤིག
ང་ནི་དེ་རིང་གི་སྣང་ཚུལ་དང་སང་ཉིན་གྱི་གནད་དོན་དེ་ཡིན།
ཁྱེད་ཀྱི་རྒྱ་ཁར། ང་རང་ཧ་ཅང་ཡང་ངམ།
ཁྱེད་ཀྱི་སྣང་ངོར། ང་རང་ཧ་ཅང་ཆུང་ངམ།
ཁྱེད་ཀྱི་ཚད་ཤིང་གི་ཐད་དུ། ང་རང་ཧ་ཅང་ཐུང་ངམ།
ཁྱེད་ཀྱིས་གཞུང་ལུགས་ཀྱི་ཐོ་བས་ང་ཡི་མགོ་བོ་གཅོག་པར་འདོད་དམ།
ཁྱེད་ཀྱིས་བཙན་གཏམ་གྱི་མདེའུས་ང་ཡི་སྙིང་ཁ་བརྟོལ་བར་འདོད་དམ།
ཁྱེད་ཀྱིས་ཕྲག་དོག་གི་གཟེར་མས་ང་ཡི་རྐང་མཐིལ་འབིག་པར་འདོད་དམ།

ཁྱེད་ནི་རྙིང་ཞིང་རལ་བའི་འཕྲུལ་འཁོར་ཞིག་སྟེ།
དུས་ཀྱི་རྟ་ཕོ་ད་ནངས་ནས་སྔོན་ལ་རྒྱུག་སོང་།
ཁྱེད་ནི་སྲབ་ལ་ཆུང་བའི་མེ་ལྕེ་ཞིག་སྟེ།
འཁྱགས་པའི་ཟུངས་ཁྲག་ཁྱེད་ཀྱིས་བསྲེགས་ཐབས་བྲལ་འདུག
ང་ཚོ་ནི། ཁྱེད་ཀྱི་ལེགས་བཤད་དང་བཀའ་ལུང་གིས་མ་ཚིམས་པའི།
རིག་པ་རྣོན་པོ་དེ་ཡིན།
ཁྱེད་ཀྱི་འོད་ཟེར་དང་སྟོབས་ཤུགས་ཀྱིས་མ་བསྐྲོད་པའི།
མུན་པ་འཇམ་པོ་དེ་ཡིན།
ང་ཚོ་ནི། ཁྱེད་ལ་སྙིང་ནད་སློང་བྱེད་ཀྱི་ཀུ་ཅོ་དང་རྒོལ་ལན་དེ་ཡིན།
ང་ཚོ་ནི། ཁྱེད་ཀྱི་འཚོ་བའི་སྐྲག་འཇིགས་དང་ནད་ཡམས་ཡིན།

མི་རབས་གསར་བར་ལང་ཚོ་ཟེར་བའི་འབྱོར་བ་ཞིག་ཡོད།
མི་རབས་གསར་བར་ང་རྒྱལ་ཟེར་བའི་སྤོབས་པ་ཞིག་ཡོད།
མི་རབས་གསར་བར་ཀུ་རེ་ཟེར་བའི་རྣམ་འགྱུར་ཞིག་ཡོད།
མི་རབས་གསར་བར་རང་དབང་ཟེར་བའི་བསླུ་བྲིད་ཅིག་ཡོད།

གཏམ་རྒྱུད་ཀྱི་མཇུག་འདི་ནས་བསྡུ་བར་མི་བྱ།
མགོ་རྩོམ་པར་བྱ།
ང་ཚོ་གཉིད་པར་མི་བྱར་གཏན་དུ་སད་པར་བྱ།
རྨི་ལམ་ལ་གོམས་པར་བྱ།
མ་རངས་བའི་གཏོར་བཤིག་དང་ངོ་རྒོལ་ལ་གོམས་པར་བྱ།
ཚོར་བ་རིགས་ཤིག་ལ་གོམས་པར་བྱ།
མདུན་ནས་མདུན་དུ་བསྐྱོད་པར་གོམས་པར་བྱ།

སྙིང་ཉེ་བའི་། མགོ་འཕང་མཐོ་བའི་མི་རབས་གསར་པ།

[Top] | [Tibetan] | [French] | [Spanish] | [Chinese] | [Download]

“New Generation”

…for the hard-headed people out there
Lyrics: “Strong Willed”
Composition: Turquoise Dragon
Vocals: Turquoise Dragon and Blue Moon

The noise of vehicles has woken us
Among the crowded tall buildings
Our dreams and belongings have all been packed

See the polluted sky and know
We can’t afford to wait for tomorrow’s sunrise
Now wake up…

It’s already time to walk on the road
It’s time to walk, time to think
Our bare shoulders wet with sweat
Our long hair tangled by the wind
Our faith and lives are adorned by freedom
Our collective path is determined by individual choice
As much sweat as you shed
That much result shall you reap

So said our great forefathers
But our forefathers are long gone
We don’t have to keep quiet

The owner of karma has left me like a toy
With strength and talent I need to somehow respond
Even the old lady neighbour says I’m spoiled
With power and ability I’ll prove them all!

The new generation has a resource called youth
The new generation has a pride called confidence
The new generation has an appearance called playfulness
The new generation has a temptation called freedom

The new generation has a resource called youth
The new generation has a pride called confidence
The new generation has an appearance called playfulness
The new generation has a temptation called freedom

At one time I thought that love was everything
Then love turned me into nothing
A girl I loved so much
Has given me a very beautiful gift
Now I haven’t lost her
The dream of love has not been lost

Deceit and cunning!
In a society where people are deceived by money, fame and power
Will I ever find a meaningful love?
Will i ever find a definite pledge?
Who among us will?

We are caught up in our thoughts of pain and of mere fashion
We wrote our own darkness and we’re scared of living
We embody the pride of youth and search for future aspirations with full willpower

Search!
Search!

We are the new generation of today

As I achieved what I wanted to achieve
My dreams don’t waiver in the night
As I said what I wanted to say
I didn’t turn into a mute
I did it for me only!

As I achieved what I wanted to achieve
My dreams don’t waiver in the night
As I said what I wanted to say
I didn’t turn into a mute
I did it only to represent myself!

Get used to me!
I am the decadent breath of your uncontrollability

Get used to me!
I am under your limitless uncontrollable watch

Get used to me!
I am the manifestation of today and the substance of tomorrow

I am very light, in your imagination
I am very small, in your vegetable patch

Does your advanced theory wish to blow up my head?
Does your forced bullet wish to shoot through my heart?

I am just an old and damaged vehicle
The horse of time departed early morning
The small flame under your saddle
The blood and bodies frozen in the ice are bound to fade

We are the sharp wisdom that your speeches and lectures haven’t reached
We are the smooth darkness that your flame and power hasn’t absorbed
We are the response with playfulness that makes your heart ache
We are the infection and fright to your livelihood!

The new generation has a resource called youth
The new generation has a pride called confidence
The new generation has an appearance called playfulness
The new generation has a temptation called freedom

The new generation has a resource called youth
The new generation has a pride called confidence
The new generation has an appearance called playfulness
The new generation has a temptation called freedom

Our story has not ended here
It’s just the beginning
We never fall asleep but are awake forever

Get used to dreaming
Get used to unlawful damage and uprisings
Get used to this way of living
Get used to moving forward

To our beloved and proud new generation

[Translation: High Peaks Pure Earth]

[Top] | [English] | [Tibetan] | [Spanish] | [Chinese] | [Download]

“Nouvelle génération”

… pour tous ces gens à la tête dure ici et là

Le bruit des véhicules nous a réveillé
Entre les hautes tours surpeuplées
Nos rêves et nos affaires ont été totalement confinés

Regarder ce ciel vicié en sachant
Que nous ne pouvons plus nous permettre d’attendre jusqu’au prochain lever du soleil
Dès maintenant réveillons-nous …

C’est déjà le moment de prendre la route
C’est le moment de marcher, le temps de penser
Nos épaules nues perlant de sueur
Nos longs cheveux emmêlés par le vent
Notre foi et nos existences ne peuvent être sans liberté
Notre chemin collectif résulte des choix de chacun de nous
C’est de la sueur que vous versez
Que dépend ce que vous récoltez

Ainsi parlaient nos grands ancêtres
Mais nos ancêtres s’en sont allés depuis longtemps
Nous n’avons pas à nous taire

Le maître du karma a fait de moi un pantin
En puisant dans mes forces et talents je me dois de réagir
Même la vieille dame d’à côté me dit que j’ai été pourri
Avec de l’énergie et des capacités je vais leur prouver à tous!

La nouvelle génération a pour force sa jeunesse
La nouvelle génération a pour orgueil sa confiance en elle
La nouvelle génération donne un semblant de joie de vivre
La nouvelle génération est sujette à la tentation nommée Liberté

La nouvelle génération a pour force sa jeunesse
La nouvelle génération a pour orgueil sa confiance en elle
La nouvelle génération donne un semblant de joie de vivre
La nouvelle génération est sujette à la tentation nommée Liberté

A un moment j’ai cru que l’amour c’était tout
Mais l’amour ne m’a mené à rien
Une fille que j’aimais tant
M’a offert un très beau cadeau
Aujourd’hui je ne l’ai pas perdu
Le rêve de l’amour ne s’est pas évanoui

Duperie et ruse!
Dans cette société où les gens sont dupés par l’argent, la gloire et le pouvoir
Pourrai-je jamais trouver l’amour véritable ?
Pourrai-je jamais m’engager de manière ferme ?
Qui d’entre nous le pourra ?

Nous passons notre temps à ressasser nos peines et à des choses superficielles
Nous avons créé nos propres ténèbres et la vie nous fait peur
Nous incarnons la fierté d’une jeunesse toute occupée à la recherche de ses futures aspirations

Cherchons!
Cherchons!

Nous sommes la nouvelle génération d’aujourd’hui

Comme j’ai pu mener à bien ce que je voulais réaliser
Mes rêves ne me perturbent plus la nuit
Comme j’ai dit ce que je voulais dire
Je ne suis pas devenu muet
Je l’ai fait pour moi seul!

Comme j’ai pu mener à bien ce que je voulais réaliser
Mes rêves ne me perturbent plus la nuit
Comme j’ai dit ce que je voulais dire
Je ne suis pas devenu muet
Je ne l’ai fait que pour me mettre en valeur!

Habituez-vous à moi!
Je suis le souffle décadent de votre incontrôlabilité

Habituez-vous à moi!
Je suis sous votre surveillance sans contrôle ni limite

Habituez-vous à moi!
Je représente l’esprit d’aujourd’hui et la matière de demain

Je suis très léger, dans votre imagination
Je suis très petit, dans votre carré de légumes

Votre théorie avancée souhaite-t’elle me faire exploser la tête?
Votre balle de son canon rayé veut-elle me perforer le cœur?

Je ne suis qu’une vieille carcasse endommagée
Le cheval du temps s’est élancé tôt ce matin
La petite flamme sous votre selle
Le sang et les corps gelés dans la glace sont voués à s’estomper

Nous sommes l’incisive sagesse que vos discours et conférences n’ont jamais égalée
Nous sommes la douce obscurité que votre flamme et votre pouvoir n’ont pas encore engloutie
Nous sommes la riposte enjouée qui vous brise le cœur
Nous sommes l’épidémie et la terreur de votre vie!

La nouvelle génération a pour force sa jeunesse
La nouvelle génération a pour orgueil sa confiance en elle
La nouvelle génération donne un semblant de joie de vivre
La nouvelle génération est sujette à la tentation nommée Liberté

La nouvelle génération a pour force sa jeunesse
La nouvelle génération a pour orgueil sa confiance en elle
La nouvelle génération donne un semblant de joie de vivre
La nouvelle génération est sujette à la tentation nommée Liberté

Notre histoire n’a pas pris fin à ce stade
Nous n’en sommes qu’au début
Jamais nous ne tomberons de sommeil. Nous resterons éveillés à jamais

Habituez-vous à rêver
Habituez-vous aux soulèvements hors la loi et aux ravages

Habituez-vous à ce nouveau mode de vie
Habituez-vous à aller de l’avant

A l’attention de notre bien-aimée et fière nouvelle génération

[Translation: Damien Guiot]

[Top] | [Tibetan] | [English] | [French] | [Chinese] | [Download]

La nueva generación

El ruído de los camiones nos ha despertado
Entre las multitudes y los altos edificioes
Nuestros sueños y pertenencias han sido empacados

Vean el cielo contaminado y sepan que
no podemos desperdiciar el tiempo esperando a que mañana amanezca
Es hora de despertar ahora…

Es hora de emprender el camino
Es hora de caminar, de pensar
Nuestros hombros se llenan de sudor
Nuestro pelo largo enredado por el soplar del viento
Nuestra fé y nuestras vidas, adornadas con libertad
nuestro camino en común está determinado por nuestras decisiones individuales
Tanto como siembras
será lo que coseches

Ustedes hablan de nuestos ancestros
pero ellos ya se han ido
Ya no tenemos que quedarnos acallados

El dueño de su karma me ha dejado atrás como un juguete viejo
Con fortaleza y con talento, tengo que responder
Incluso hasta la anciana del vecindario dice que estoy muy consetido
¡Con poder y habilidad, se los demostraré a todos!

La nueva generación es un recurso llamado juventud
la nueva generación tiene un orgullo que se mantiene con confianza
la nueva generación aparenta ser inocente y juguetona
La nueva generación ha sido tentada por algo llamado libertad

La nueva generación es un recurso llamado juventud
la nueva generación tiene un orgullo que se mantiene con confianza
la nueva generación aparenta ser inocente y juguetona
La nueva generación ha sido tentada por algo llamado libertad

Alguna vez pensé que el amor lo era todo
y después el amor me convirtió en nada
Una mujer que yo amaba tanto
Me ha dado un hermoso regalo
y ahor ala he perdido
Pero el sueño del amor no se ha perdido

¡Engaño y astucia!
En una sociedad donde la gente ha sido engañada por lo material, por la fama y el poder
¿Alguna vez encontraré un amor verdadero?
¿Alguna vez encontraré un verdadero compromiso?
¿quién entre nosotros lo encontrará?

Estamos atrapados en nuestro pensamientos de dolor y de pura moda
Hemos creado nuestra propia oscuridad y ahora tenemos miedo de vivir
Representamos el orgullo de la juventud y estamos en busca de futuras aspiraciones con una firme voluntad

¡Busca!
¡Busca!

Esta es la generación de hoy

He logrado lo que me he propuesto
Mis sueños ya no deambulan por la noche
He dicho lo que he deseado
Nunca enmudecí
¡Lo hice sólo para representarme a mi mismo!

He logrado lo que me he propuesto
Mis sueños ya no deambulan por la noche
He dicho lo que he deseado
Nunca enmudecí
¡Lo hice sólo para representarme a mi mismo!

Acostúmbrense a mi presencia
Yo soy el aire decadente de su descontrol

Acostúmbrense a mi presencia
Estoy fuera de los límites de su control

Acostúmbrense a mi presencia
Soy la manifestación del hoy y la sustancia del mañana

Soy ligero, en su imaginación
Soy muy pequeño, en jardín personal

¿Acaso desea tu teoría del desarrollo volarme la cabeza?
¿acaso desea tu bala atravesarme el corazón?

Soy tan solo un vehículo dañado
Un caballo que alguna vez partió por la mañana
La pequeña llama bajo tu asiento
La sangre y los cuerpos enterrados en el hielo alguna vez han de desaparecer

Somos la sabiduría que sus discursos y cursos educativos no han sido capaces de alcanzar
Somos la suave oscuridad que su flama de poder no ha podido absorber
Somos la respuesta espontánea y juguetoda que les provoca un paro cardiaco
¡Somos la epidemia y la mayor amenaza de su estilo de vida!

La nueva generación es un recurso llamado juventud
la nueva generación tiene un orgullo que se mantiene con confianza
la nueva generación aparenta ser inocente y juguetona
La nueva generación ha sido tentada por algo llamado libertad

La nueva generación es un recurso llamado juventud
la nueva generación tiene un orgullo que se mantiene con confianza
la nueva generación aparenta ser inocente y juguetona
La nueva generación ha sido tentada por algo llamado libertad

Nuestra historia no termina aquí
Este es solo el principio
Nunca dormimos, y estaremos despiertos por siempre

Acostúmbrense a soñar
Acostúmbrense al daño ilegal y a las protestas
Acostúmbrense a ésta forma de vida
Acostúmbrense a seguir adelante

Dedicada a nuestra amada y orgullosa nueva generación.

[Traducción: Exa Mendez]

[Top] | [Tibetan] | [English] | [French] | [Spanish]

楊朵

新世代

車輛吵雜聲喚醒我們
擁擠不堪的高大樓房中
塞滿了我們的夢想和所有

仰望被污染的天空 我們知道
不能等到明天太陽上昇時
現在就應覺醒

是上路的時間了
是該走出來、該思考了
汗水浸濕我們的肩膀
勁風吹亂我們的長髮
自由豐富了我們的信仰與生命
個人的選擇決定了我們共同的道路
流多少汗水
得多少果實

我們的祖先如是說
然而祖先們已經久逝
我們不能再沈默

業果之主玩弄我
我必須以意志及智慧來回應
隔壁的老婦也說我被寵壞了
我會用力量及能力向他們證明

新世代的本錢是青春
新世代的驕傲是信心
新世代外表看來玩世不恭
新世代的誘惑是自由

新世代的本錢是青春
新世代的驕傲是信心
新世代外表看來玩世不恭
新世代的誘惑是自由

曾經 我認為愛情是一切
但 愛情最終無結果
我深愛的女孩
給我美麗的禮物
我並沒有失去她
愛情的夢尚未失去

欺騙和狡猾
在一個人們被金錢、名聲和權力所欺騙的社會
我可能找到真正的愛?
我可能找到永恆的誓言?
我們之間又有誰找得到呢?

我們總被困在痛苦和流行間
我們書寫自己的黑暗,我們害怕活著
我們表現出青春的驕傲,以意志的力量追尋未來的渴望

追尋
追尋

We are the new generation of today
我們是今天的新世代

完成我想完成的
夢想不再被棄置在夜晚
說出我想說的
我不再是啞巴
只為我自己

完成我想完成的
夢想不再被棄置在夜晚
說出我想說的
我不再是啞巴
只為表達我自己

習慣我吧!
我是你們控制不住的頹廢氣息

習慣我吧!
我在你們無法監控之下

習慣我吧!
我是今日的顯現,明天的本質

在你的想像中,我很輕
在你的菜藍裡,我很小

你高級的理論想吹起我的頭?
你強力的子彈想穿過我的心?

我只是一輛又老又舊的車子
時間之馬每天清晨都必啟程
馬鞍下的小火焰
冰凍在雪中的血與肉體將會凋敝

我們是你的演說所不能及的智慧
我們是你的火焰與力量不能奪取的黑暗
我們的玩世不恭讓你心痛
我們是你生活中所懼怕的入侵

新世代的本錢是青春
新世代的驕傲是信心
新世代外表看來玩世不恭
新世代的誘惑是自由

新世代的本錢是青春
新世代的驕傲是信心
新世代外表看來玩世不恭
新世代的誘惑是自由

我們的故事不會就此打住
它只是開始而己
我們永不入眠 我們永遠醒著

習慣夢想吧!
習慣非法破壞和抗爭吧!
習慣這種生活吧!
習慣不停往前吧!

獻給我們摯愛而深以為傲的新世代
(Translation from English: Meili Chow)
_________________________________________________________________________

[Top] | [Tibetan] | [English] | [French] | [Spanish]

DOWNLOAD

DOWNLOAD English Lyric/Profile
DOWNLOAD Tibetan Lyric
DOWNLOAD French Lyric

– Copy and paste the embed code below to your website. The size can be adjusted. Or get it directly from vimeo: http://vimeo.com/10058460